Να επανέλθει ο θεσμός των κληρωτών τοπικών αρχόντων!

Δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο, ακριβώς όπως το λάβαμε στο email μας:

ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ-ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ: Διαπιστώσεις και προοπτικές

Έχοντας βιώσει 12 χρόνια του συστήματος “ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ” μπορούμε να κάνουμε τις παρακάτω διαπιστώσεις:

1. Ο κόσμος από την αρχή δεν αγκάλιασε την μεταρρύθμιση του “ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ”, καθώς οι συνενώσεις κοινοτήτων έγιναν χωρίς τη δική του γνώμη. Έτσι, από την αρχή υπήρξε καχυποψία, με κυρίαρχο στοιχείο την αγωνία για το αν θα αδικηθούν οι κοινότητες σε σχέση με την έδρα του Δήμου. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα αρνητικές αντιδράσεις όπως:
α) η ανάδειξη υποψηφίων που είχαν εξάρτηση καταγωγής (π.χ. μεγάλο σόι, “καλό παιδί του χωριού”, υποσχεσειολογία ατομικών συμφερόντων κλπ).
β) η αδιαφορία για έργα κοινού χαρακτήρα όπως σχολεία, γυμναστήρια, αποχετεύσεις, αναδασμοί, διαχείριση υδάτων, με ταυτόχρονη περιχαράκωση σε μικρά τοπικά ή ατομικά προβλήματα.
γ) η ενίσχυση του τοπικισμού με αποτέλεσμα σωρεία εκδηλώσεων μόνο για εντυπώσεις, καχυποψία μεταξύ των χωριών, σνομπάρισμα και αδιαφορία.

2. Οι αιρετοί υιοθέτησαν όλη την καχυποψία του κόσμου με αποτελέσματα αντίστοιχα. Κυρίαρχο στη Δημοτική καθημερινότητα η πελατειακή σχέση. Το χειρότερο όμως είναι ότι μέσα σε όλη αυτή τη στρεβλή κατάσταση βρήκαν την ευκαιρία οι “πονηροί” να διαπραγματευθούν την ατομική τους ωφέλεια, κυρίως οικονομική, δεσμεύοντας τις έμμισθες θέσεις των αξιωμάτων.
Αποτέλεσμα: εξάρτηση και αναξιοκρατία.

3. Οι Δήμαρχοι γρήγορα κατάλαβαν την στρεβλότητα της κατάστασης και έγιναν διαχειριστές της. Έτσι, έγιναν καριερίστες μισθού στη καλύτερη περίπτωση και στη χειρότερη κατασπατάλησαν τους πόρους των Δήμων υπερχρεώνοντας τους, συντείνοντας και σε φαινόμενα διαφθοράς.

Φυσικό ήταν η Κεντρική εξουσία να παρέμβει για να σταματήσει αυτός ο κατήφορος.

Το σύστημα του Καλλικράτη τουλάχιστον έτσι όπως ανακοινώθηκαν οι βασικές αρχές του δείχνει τα παρακάτω:

1. Με την κατάργηση-συγχώνευση των διαφόρων δημοτικών επιχειρήσεων, αλλά και των έμμισθων θέσεων μειώνεται η σπατάλη, αλλά δεν ξέρουμε εις όφελος ποιού.

2. Ενισχύεται ο ρόλος των τοπικών, αρκεί να μην επανέλθουμε στον ρόλο του κομματάρχη κοινοτάρχη.

3. Δημιουργούνται αντιδημαρχίες πρώην Δήμων. Στη θέση του πρώην Δημάρχου ένας αντιδήμαρχος, με ποιες άραγε αρμοδιότητες; Μια θέση που ένας πονηρός και ανίκανος μπορεί να την ξεφτιλίσει.

Σε γενικές γραμμές, το σύστημα θα είναι πιο απρόσωπο και απομακρυσμένο από τον δημότη.

Θα εκλέγονται το 1/3 περίπου από τους δημοτικούς συμβούλους που εκλέγονταν μέχρι σήμερα. Θα υπερισχύσουν άραγε κάποιοι από τους σημερινούς ή θα εκλεγούνε καινούρια πρόσωπα και τί διαφορά θα έχουν από τους προηγούμενους;

Αν λάβουμε υπόψη τους μεγάλους Δήμους, το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε είναι η εξοικονόμηση πόρων λόγω των συγχωνεύσεων. Αν δεν αλλάξει το πνεύμα της εκπροσώπησης -πράγμα ακατόρθωτο, μιας και ο βασικός ένοχος είναι ο ψηφοφόρος, που εμπιστεύεται την ψήφο του με βάση το ατομικό του συμφέρον και έτσι οδηγεί τους πονηρούς στα έδρανα- τα πράγματα θα είναι σαφώς χειρότερα.

ΠΡΟΤΑΣΗ

Ίσως ήλθε ο καιρός μετά από 2500 χρόνια να επανέλθει στη Δημοκρατία μας ο Θεσμός των Κληρωτών Αρχόντων κάνοντας την αρχή από τη Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Εκτός από τον Δήμαρχο, που θα εκλέγεται από τους δημότες, οι υπόλοιποι σύμβουλοι να λαμβάνουν τη θέση αυτή κατόπιν κληρώσεως.

Δικαίωμα θα έχουν όσοι έχουν καταθέσει αίτηση συμμετοχής, έχουν πιστοποιητικό ποινικού μητρώου και είναι απόφοιτοι Λυκείου.

Καμιά εξάρτηση. Κανένα συμβόλαιο. Καμιά υπόσχεση.

Αν ο Δήμαρχος αποτύχει, το μόνο που μπορεί να επικαλεστεί είναι την τύχη που του έφερε αυτούς τους συμβούλους και, φυσικά, με τέτοιο επιχείρημα θα αυτοεξεφτελιστεί.

Η κλήρωση θα βγάλει και ικανούς και ανίκανους και έξυπνους και κοντόμυαλους και ηθικούς και ανήθικους. Ο δήμαρχος θα διαλέξει τους συνεργάτες του και αυτός θα έχει την αποκλειστική ευθύνη και, φυσικά, θα κρίνεται κάθε τέσσερα χρόνια.

ΝΤΟΠΙΟΘΡΑΚΟΠΟΝΤΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΛΛΗΝΑΡΑΣ